Jestem narkomanką od 25 lat. Straciłabym swoje życie, gdyby nie moje dzieci. Są ze mną, wspierają mnie. Nie umiem sobie wybaczyć, że mogłam je stracić. Jest to moje przekleństwo mimo że do tego nie doszło. Niejednokrotnie myślałam o tym, by odejść stąd, w sensie zabicia się. Ale znów mam przed oczami moje dzieci, które mówią „kocham Cię Mamo”.
Kinga
Jestem skazana za czyn, którego nie popełniłam. Zostałam skazana na 4 lata pozbawienia wolności. Musiałam zostawić dzieci. Ale się tym nie martwię, dzieci są pod dobrą opiekę mojej mamy. Tęsknię za nimi i wiem, że dam radę to przetrwać dla nich. Nie jest łatwo, ale nie chcę wracać do tego, co było, do sprawy, która się zakończyła. Życie płynie dalej, a mam dla kogo walczyć. Żyję i jestem dla dzieci i mamy.
Angelika
Jedynym miejscem, za którym tęsknię, jest dom, który jest sprzedany i na pewno już tam nie wrócę. Tęsknota za dziećmi, które są z dala ode mnie i partnerem. Z dziećmi nie widziałam się od 11 września 2023 roku, gdyż trafiły do rodziny zastępczej przez moją głupotę i przez to, że nadużywałam alkoholu i przez alkohol trafiłam tutaj, ponieważ zatrzymała mnie policja pod wpływem alkoholu. Bardzo tęsknię za życiem, które miałam, zanim zaczęłam pić, bo alkohol zaczął mną rządzić i przez to straciłam wszystko, partnera i dzieci, za którymi bardzo tęsknię. Ale mam nadzieję, że będzie dobrze, że się wszytko ułoży. Próbuję się dogadać z partnerem i walczymy o to, żeby dzieci do nas wróciły i było jak dawniej.
A.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury –państwowego funduszu celowego.
Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł przelewem na konto Fundacji: BNP Paribas Bank Polska S.A. 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001
