W te wakacje pojechałabym do Włoch, poznać tam fajnych ludzi, kulturę i smaki jedzenia i muzyki. Ogólnie spędzić miło czas.

Ania

Na wakacje chciałabym wyjechać nad morze.

Sylwia

Jedziemy razem do Dubaju. Poopalać się na pięknej plaży, nad pięknym morzem. Poznać kulturę oraz wszelkie potrawy, poznać bogatego szejka, który będzie przystojny i będzie mnie rozpieszczał.

Misie Duo R

Chciałabym pojechać do Grecji, są tam przepiękne plaże, smaczne żarełko, przemili ludzie, wiem bo kilku poznałam w Polsce ???? Zawsze chciałam zwiedzić jakąś wyspę, ogólnie poleżeć, posmażyć się i wybornie się bawić, lekko skropiona alkoholem ???? Poznać także kulturę i zwyczaje, któe tam panują, a może przeżyć przygodę życia. Kto wie ????

Heeli

Na wakacje chętnie wróciłabym do Hiszpanii, która pomimo maja jest słoneczna jak w lipcu! Okolice Royal’s, miasteczko zbudowane na wzgórzu, wyglądającym jak piaskowiec! Jedzenie świeże, pomarańcze można zrywać z drzew. Gdybym miała zamieszkać tam, zamiast wakacji 1000% TAK! Kocham Hiszpanię od pierwszego wejrzenia, byłam tam jeden raz, ale na pewno nie ostatni! ❤️ Pozdrawiam, Taka Ja

Zawsze bardziej ciągnęło mnie nie w ciepłe, czy upalne miejsca, choć Safari też by było super. Mnie jednak przekonuje Antarktyda i polarne misie, polujące na foki czy pingwiny.

Kinga

Ja bym chciała wyjechać na wakacje do Portoryko, ponieważ podoba mi się ten kraj wizualnie i są tam piękne zabytkowe krajobrazy oraz piękne są tam czyste wody i oceany.

Mysza

Chciałybyśmy pojechać do Energylandii, żeby spędzić miło czas i żeby przejechać się na rollercosterach. Potem jedziemy do Turcji ????

Ewelina i Nikson

---

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury –państwowego funduszu celowego.

---

Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł przelewem na konto Fundacji: BNP Paribas Bank Polska S.A. 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001

Nie jestem w stanie wskazać nazwy kraju, do którego chciałabym jechać na wakacje. Nie jestem dobra z geografii i nie znam nawet większych, bardziej komercyjnych krain… W każdym razie, gdyby mój wybór był nieograniczony żadnymi wytycznymi, nie zdecydowałabym się na żadne miejsce ze znanymi wszystkimi kurortami. Marzy mi się podróż do małej, nieznanej powszechnie miejscówki, w której wiecznie panuje lato. Obowiązkowo wybrałabym krainę ulokowaną nad dużym zbiornikiem wodnym, morzem lub oceanem z ciepłą, przejrzystą wodą, w której nawet na sporej odległości od brzegu, bez problemu można dojrzeć pokryte muszelkami dno. Nie zależy mi na możliwości zwiedzania zabytków czy typowych atrakcji turystycznych. Zamiast tego wybrałabym piękną, jasną, piaszczystą plażę z drobniutkim piaskiem nieskalanym śmieciami pozostawionymi przez turystów. Zamiast gęstego obłożenia drogimi hotelami, wolałabym otoczenie przyrody (choć sama chętnie dla urozmaicenia zakwaterowałabym się w luksusowym kurorcie! ????). Główną atrakcją byłoby dla mnie wylegiwanie się godzinami na rozgrzanym piasku w blasku słońca, bez towarzystwa, tłumów korzystających z urlopu (wystarczy mi już niechcianego kontaktu z nadmiarem ludzi). Marzy mi się bezkresna przestrzeń, spokój i piękna pogoda w urokliwym miejscu – nic więcej. No może to odrobina wygód w przestronnym apartamencie, zupełnie nieprzypominającym tego, w którym obecnie spędzam swój przymusowy urlop… ????

A.

---

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury –państwowego funduszu celowego.

---

Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł przelewem na konto Fundacji: BNP Paribas Bank Polska S.A. 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001

Znalazłszy się trzy lata temu w miejscu tak paskudnym i wszechstronnie odrażającym, nie spodziewałam się, że nastanie dzień, w którym ta ciasna dziura wszechświata, w której pogarda systemu wobec ludzi miesza się na co dzień z pogardą ludzi wobec innych ludzi, wywoła mnie na coś tak zaskakująco ludzkiego i niespodziewanie normalnego jak zajęcia literackie. Zajęcia literackie w więzieniu – takie zjawiska istnieją, zainteresowanym wyjaśniam, że omawiałyśmy typy narracji występujące u różnych klasyków literatury od Prousta po Dostojewskiego, a następnie przesympatyczna prowadząca pokazała nam pierwsze zdania rozmaitych powieści, wprowadzając nas niejako w kolejne zdanie, które zmierzało do wyciśnięcia z nas, zgromadzonych przy oskalpowanym z siatki stole do ping ponga, niniejszego (w moim przypadku) tekstu. Mamy opisać siebie i swoje przeżycia. Tak po prostu, niezobowiązująco. Nawiązując tedy do zadania poprzedniego podsumuję moją misję bojową rzeczonym pierwszym zdaniem z klasyka najdoskonalej oddającego mój stosunek do faktu, iż w dniu finałowym mojego życia, który przypada na dzisiaj, zamiast męczyć się nad excelem, siedzę w więzieniu i zastanawiam się, gdzie się podziała siatka ze stołu do ping ponga.

„W życia wędrówce, na połowie czasu,

Straciwszy z oczu szlak niemylnej drogi,

W głębi ciemnego znalazłem się lasu.

Jak ciężko słowem opisać ten srogi

Bór, owe stromych puszcz pustynne dzicze,

Co mię dziś jeszcze nabawiają trwogi.

Gorzko – śmierć chyba większe zna gorycze”

Dante Alighieri Boska komedia, pieśń pierwsza

Panie Prezydencie, proszę o ułaskawienie

---

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury –państwowego funduszu celowego.

---

Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł przelewem na konto Fundacji: BNP Paribas Bank Polska S.A. 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001

Witajcie! Jak to jest, że sny w pewnym sensie mają wpływ na emocje, myśli, funkcjonowanie? Od jakiegoś czasu (ponad roku) jestem w tym miejscu, krócej niż śnią mi się moje „sny”, więc może też to, że tutaj jestem jakoś na to wpływa, ale pojawiły się one dużo wcześniej. Wydaje mi się, że bardziej ważyło na tym to, iż wiedziałam, że mnie czeka ten długi wyrok! Właśnie mniej więcej w tym okresie to się rozpoczęło, więc już tu mam odpowiedź na pytanie, kiedy zaczęłam mieć KOSZMARY.

Przepraszam Was za taki nie skład… ale teksty dla Was piszę od razu, nie piszę na brudno, tylko od razu lecę z tematem, pisząc jakbym z Wami rozmawiała, ale mam nadzieję, że piszę mimo wszystko zrozumiale?

A wracając do tematu snów i koszmarów, to powiem tak. Demony, obcokrajowcy, kobiety atakujące mnie, gołe kobiety, okna, w których z zewnątrz widzę mężczyzn czy kobiety, dzieci – często mi się śni, że muszę ich bronić przed złymi ludźmi. Bez przerwy uciekam, ukrywam się przed policją, tak jakby wszystko było dopiero przede mną (to jest częsty sen) albo mam poranione palce, w które powbijane są kawałki szkła! Wielokrotnie w śnie prowadzę auto (nie potrafię tego w realu) albo uciekam przed czymś bardzo non stop, bronię zwierzęta, zazwyczaj psiaki! …

No ostatnio miałam kilka nocy, gdzie nie były to straszne, tylko dziwne sny, np. małpa biegała wokół mnie, cieszyła się i rzucała mi się w ramiona, całując po policzkach, to akurat było zabawne.

W tych najbardziej emocjonalnych snach widzę mamę i wiem, że muszę ją ochronić przed innymi! Dodatkowo gdy śnię babcię czy ojczyma świętej pamięci, to babcia jest niedobra, złośliwa i wzbudza we mnie agresję. Ojczym tłumaczy mi wszystko i martwi się o mnie. Śni mi się też pokój z kilkoma drzwiami, ale bez okien! Nie wiem co tam robię ani co mam zrobić, które drzwi wybrać, żeby się wydostać.

Przerażające są sny, w których widzę demony: są rozmazane, ale ja wiem, że to ONE, że to zło. We śnie leżę na łóżku (kolejce) naprzeciwko toalety, a one są tam w środku, zachęcają, wręcz rozkazują abym weszła tam, do tej ciemności, w której się tłoczą! Płaczę, zaczynam krzyczeć, w tym momencie przebudzam się, mówię sobie „śpij to sen był, ucieknij w kolory – ZAŚNIJ!!!”. Przysypiam, nadal je widzę, wracam do tego samego snu, demony są rozzłoszczone, próbują wyjść, nadal się tłoczą, ale teraz jeden przez drugiego po to, żeby wyjść, dopaść mnie, wciągnąć w tą ciemność ???? Budzę się zapłakana, spocona, przerażona, wokół mnie znowu jest ciemność, boję się jej, wołam dziewczyny, proszę! Boję się podnieść…

W końcu jedna z dziewczyn podnosi się i zapala światło, siada obok, głaszcze mnie po głowie, widzi, że zanoszę się płaczem…

Taka była realna sytuacja – to chyba najbardziej zapadnie mi w pamięci z tego „przybytku rozpaczy” – byłam w zakładzie, ale nie w Warszawie. Potem okazało, się że pawilon więzienny powstał w miejscu, w którym były mogiły żydowskie. Wielu było pochowanych pod tym budynkiem ludzi, później się o tym dowiedziałam. Jest tam nawet tablica z kamienia upamiętniająca tych biednych ludzi.

Kochani jak myślicie, czemu mary mnie prześladują i jak mogę je odgonić? Co może być głównym powodem, że to ciągnie się w nieskończoność?!?

Jak mogę się chronić przed demonami ze snów? Piszcie co o tym myślicie i czy ktoś z Was to przechodził?

Pozdrawiam ????

– Taka Ja –

---

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury –państwowego funduszu celowego.

---

Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł przelewem na konto Fundacji: BNP Paribas Bank Polska S.A. 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001