Chciałabym, aby moje pierwsze Święta poza murami były Świętami, jakie będę dzielić z ludźmi, których kocham i są dla mnie najważniejsi.

Mam nadzieję, że zniknie już wrażenie jakbym była obok, a nie z nimi. Jakbym była poza ich światem, ich codziennością, przeżyciami.

Chciałabym już nie czuć się obco wśród tych najbliższych, bo przecież przez 25 lat nie dzieliliśmy ze sobą Świąt, urodzin, znajomych, różnego rodzaju dużych i małych tragedii i szczęść poza drobnymi sprawami, o których można pogadać przez telefon.

Chciałabym, aby dzieci mojego rodzeństwa już bawiły się ze mną ochoczo, a nie wstydziły się cioci, która wzięła się nie wiadomo skąd.

Na szczęście będę miała prawie cały rok (bo wychodzę w styczniu) na odnowienie, a z niektórymi zbudowanie nowych relacji i więzi.

Będziemy mieć czas na poznanie się od nowa.

Obyśmy się sobie spodobali.

MONISIA 🙂

---

Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł przelewem na konto Fundacji: BNP Paribas Bank Polska S.A. 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001