Źle śpię lub nie sypiam wcale i wtedy przez moją głowę przebiega stado dzików. Myśli krążą tak nieznośnie, że marzę o przeprowadzeniu lobotomii mózgu, zatrzymaniu gonitwy niezliczonych impulsów w neuronowym labiryncie, albo przynajmniej o przeprowadzeniu operacji czyszczenia pamięci przez system antywirusowy, by z radością patrzeć na paski postępu, bo tak bardzo chciałabym kliknąć w zapominanie. Chciałabym uwolnić się od gniotących duszę wycinków, od zbędnej wiedzy, zupy mlecznej z więzienia, od imion, twarzy, nazwisk, które raz spotkane, na zawsze wpadają mi w mózgowe zwoje i zostają z nimi jak Himilsbach z angielskim. Ale nie mam żadnego programu czyszczącego… Właściwie to nie mam tutaj niczego co chociaż pomogłoby mi zapomnieć. Podczas gdy w normalnym życiu mamy dużą nadpodaż łatwej kultury, wszystkie streamingi filmowe i serialowe, gry, książki, muzyka na Spotify, wszystko na pstryknięcie palcami, bez potrzeby wychodzenia z domu. Tak łatwo się zresetować, odciąć i nie myśleć… a tutaj każdą emocję, czy to radość, czy smutek odczuwa się mocniej i mimo, że pojedyncze kwiatki na spacerniaku pachną piękniej, to gówno śmierdzi bardziej i chyba nic tego nie zmieni.
A może jednak macie sposoby na odcinanie i zapominanie?
Piszcie!
See U Soon ????
Kerasu
Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł przelewem na konto Fundacji: BNP Paribas Bank Polska S.A. 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001
Dziewczyno ile w Tobie kreatywnosci!!Piszesz,jak doswiadczona reporterka.Na ten Wasz blog wpadlem,po przeczytaniu ksiazki Tochmana”Historia na smierc I zycie”.Walcz,tyle w Tobie mądosci.
Dziewczyno ile w Tobie kreatywnosci!!Piszesz,jak doswiadczona reporterka.Na ten Wasz blog wpadlem,po przeczytaniu ksiazki Tochmana”Historia na smierc I zycie”.Walcz,tyle w Tobie mądosci.
Hej, a właśnie że masz w sobie program na wszystkie zmartwienia, kwestia tylko który wybierzesz. Nie oglądam telewizji, czasem się zdarza jakiś film ale generalnie to sam syf. W Twoim wnętrzu się więcej piękna. Ja zawsze podchodzę to takich akcji w głowie, że to musi być czysty uparty trening tych starych zwojów mózgowych. Czyli, że jeśli ciągle oglądasz ten sam film, tych samych ludzi, jedzenie to nic dziwnego że to przytłacza. Podziwiam Cię i wszystkie Twoje koleżanki że wytrzymuje cię tam. Spróbuj tworzyć własne obrazy w głowie, własny kanał z tymi kwiatkami że spacerniaka, z tymi kolorami i zapachami. Nie zatrzymuj się w wyobraźni na jednym kształcie tego kwiatka, wykreuje całą łąkę kwiatów i pomnóż ten jeden zapach na tysiące zapachów, i oddychaj raz, dwa, trzy… Jeśli zobaczysz taka łąkę w głowie to już tam jesteś, zawsze możesz do niej wejść. A gdy Twoja głowa chce nagle przełączyć Ci kanał na coś innego, nie denerwuj się na siebie, na swoją głowę tylko na spokojnie przywołają poprzedni obraz. Do skutku. Raz dziennie. Następnego dnia, dwa razy dziennie. Tego czego masz za dużo w głowie i Cię przytłacza, to chce po prostu żebyś to dostrzegła. Z jakiegoś powodu tam się to znalazło. Udawanie i ignorowanie tego, nie przyniesie ukojenia. Jest jak jest, stało się, nie wymazuj tego, nie uciekaj od tego bo to część Ciebie, twojego życia po prostu. Wymyśl sobie teraz nowe, na które trochę poczekasz ale przyjdzie nowe. Zawsze przychodzi.