

Kiedy zostałem po raz kolejny skazany na długoletnie „wakacje” w zakładzie karnym nie myślałem za bardzo o tym co powiedzą moi rodzice, ponieważ nie miałem z nimi dobrego kontaktu ze względu na mój styl życia. Nigdy nie było mnie w domu, więc nie rozmawialiśmy o tym co się dzieje. O uczuciach tym bardziej .
To właśnie podczas teraźniejszej odsiadki dowiedziałem się co tak naprawdę myślą i czują moi rodzice. Moja mama sama ma problemy o których nie chcę pisać bo trudno mi o niej mówić.
Teraz – po latach – pierwszy raz mogę powiedzieć co czuje mój ojciec.
Przez te wszystkie lata był to facet z kamienną twarzą, który nigdy nie wyrażał uczuć – zresztą tak jak i ja.
Tata pomagał mi finansowo, przyjeżdżał na widzenia i nikomu nie mówił jak bardzo mu przykro z powodu tego, że jego syn spędza swoje życie w więzieniu.
Myślałem, że jego zachowanie to po prostu cechy jego charakteru i jest mu obojętne to co robię i gdzie jestem.
Jednak całkiem niedawno przekonałem się, że to wszystko wygląda troszkę inaczej niż sądziłem…
Gdy zadzwoniłem do kilku naszych wspólnych znajomych powiedzieli mi oni jak bardzo ojciec za mną tęskni i opowiada im o naszych wspólnych chwilach, których było tak niewiele…
Postanowiłem porozmawiać z nim o tym, a także zdecydowałem iż sam coś zmienię w swoim życiu.
Dzięki tej rozmowie ojciec wreszcie – po latach – otworzył się przede mną i teraz mój kontakt z nim jest silny jak nigdy wcześniej. Najbardziej motywujące dla mnie są słowa, które usłyszałem po raz pierwszy z jego ust, a brzmiały one: „KOCHAM CIĘ SYNU i tak bardzo za tobą tęsknię.”
TATO, JESTEŚ THE BEST!
Dawid K.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury –państwowego funduszu celowego.



Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł online: https://platnosci.ngo.pl/c/1991/ lub przelewem na konto Fundacji: 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001.