Naszym specjalnym gościem na zajęciach był pisarz Jakub Ćwiek. Co prawda widzieliśmy się przez ekran komputera, ale i tak rozmowa przebiegła bardzo miło. Dużo mogłyśmy się dowiedzieć o Kubie (bo tak pozwolił zwracać się do siebie 😊)i jego drodze do pisania własnej książki.

KRÓTKA BIOGRAFIA (abym mogła przybliżyć wam jego osobę):

Jakub Ćwiek (39 lat), to pisarz, stand – uper i scenarzysta. Debiutował zbiorem opowiadań „Kłamca”, wydał też kryminał grozy „Liżąc ostrze”, oraz horror „Ciemność płonie”, dla napisania którego, UWAGA, spędził pół roku wśród bezdomnych na dworcu w Katowicach! Napisał również kilkutomowe powieści pt.: „Cykl chłopcy”, „Dreszcz” czy „Grimm City”. Dziesięciokrotnie nominowany do Nagrody im. Janusza A. Zjadla, zdobył ją w 2012 roku😊.Brawo!

SKĄD WZIĘŁA SIĘ CHĘĆ DO PISANIA?

Jako dziecko Jakub Ćwiek miał kontakt z książkami, ponieważ jego mama była bibliotekarką. Lubił czytać w chłodnej bibliotece, ale chęć pisania rozwinęło u niego również… oglądanie filmów 😊.czasem nie podobało mu się jakieś zakończenie, a wtedy sam w swoich myślach układał sobie kilka nowych zakończeń. Bo zawsze opowiadanie może mieć ich przecież wiele 😊.Tak właśnie Jakub Ćwiek rozwinął w sobie chęć pisania. Bo przecież film, to również rodzaj opowiadania 😊.

A NA KIM KUBA SIĘ WZOROWAŁ? KIM SIĘ INSPIROWAŁ?

Otóż wzorował się na STEPHENIE KINGU, a przede wszystkim na powieści „Jak pisać pamiętnik rzemieślnika”. Dzięki temu rozwinął swój kunszt artystyczny, czyli pisanie ciekawych książek 😊.

RADY JAK NAPISAĆ KSIĄŻKĘ WEDŁUG JAKUBA ĆWIEKA:

1. Ważne jest złapać więź z czytelnikiem, dzieje się tak tylko wtedy, gdy pisze się uczciwie, czyli „wiem, o czym piszę” i „chcę, aby ktoś zrozumiał co mam do powiedzenia”. Tak jakby rozmawiało się z czytelnikiem. Im historia jest prostsza tym lepiej, a każdą swoją opowieść powinno się umieć streścić w jednym zdaniu.
2. W pisaniu ważne jest uporządkowanie własnych myśli. Pisząc książkę musimy ułożyć sobie w głowie, o kim będziemy pisać, o jakim miesiącu, o czym ma być opowieść.
3. Najlepiej pisać w 3 osobie, czyli ON/ONA, przykład: „poszedł do lasu” czy „zobaczyła coś niewiarygodnego”. Wtedy możemy trzymać dystans i dużo łatwiej nam np. skrzywdzić bohatera (jeśli zachodzi taka konieczność), niż jakby to było w 1 osobie czyli „JA”. Pozwala to również na przeskoczenie między narracjami, bo można pisać w 3 osobie, z jednej perspektywy, a zaraz w 3 osobie z drugiej perspektywy. Minusem jednak jest to, że ciężej jest przekazać myśli, niż w 1 osobie czyli „ja”.
4. W każdej książce autor daje trochę z siebie, jednak najlepiej nie pisać od razu wszystkiego o sobie, nie odkrywać się od razu. Jak to zrobisz, to ludzie będą czuli, że znają ciebie bardzo dobrze, twoje intymne historie. Będą cię utożsamiać z bohaterem. Dlatego najlepiej mocno wymieszać fakty, czy swoje odczucia z fikcją.

KROKI J. ĆWIEKA DO NAPISANIA POWIEŚCI

1. ZAPLANOWAĆ

Układać opowiadanie sobie w głowie, czyli o czym ma być, o kim i gdzie ma się to dziać. Zapisać to w punktach po kolei, aby było to spójne i logiczne opowiadanie. NAPISAĆ

Pisać opowieść codziennie po trochę, nie wracając do tego, co jest już napisane, tylko pisać dalej. Nic nie poprawiać, żeby nie stracić koncepcji, którą się podąża, bo poprawki mogłyby wiele zmienić na tym etapie.

1. ODŁOŻYĆ

Gdyskończy się opowieść, odłożyć ją na 3 tygodnie, aby zapomnieć o szczegółach.

1. POPRAWIĆ

Przeczytać ją po tym czasie, poprawić to, co nie jest spójne, aby tworzyło logiczną całość, wypełnić luki. Jeśli wszystko jest dobrze,wysłać do redakcji i tak właśnie powstaje kolejna powieść 🙂

A CO, GDY CZUJEMY NIEDOSYT KOŃCZĄC KSIĄŻKĘ?

Tak, jak miała jedna z naszych czytelniczek książki J. Ćwieka pt. „Szwindel”. Według Jakuba Ćwieka, to dobrze, ponieważ wtedy możemy sami w swej głowie dopowiedzieć sobie resztę. Jednak Jakub już ma pomysł na kontynuacje „Szwindla”.

JAKIEGO AUTORA J. ĆWIEK SOBIE CENI?

STEINBECKA, ponieważ fajnie pisze o ludziach i życiu w USA. Autor przywiązuje się do ludzi i tematów, zawiera mnóstwo fajnej prawdy sprzed lat.

JAKUBIE! Dziękujemy Ci za poświęcony nam czas i świetne porady! No i tak jak powiedziałeś: „w powieściach zawsze chodzi o człowieka”!

Pozdrowienia od czytelniczek zza krat 🙂

Kalenka

Warsztaty edukacji kulturalnej w więzieniach nasza Fundacja może prowadzić dzięki wsparciu osób takich, jak Ty. Wesprzyj je, wpłacając 23 zł online: https://platnosci.ngo.pl/c/1991/ lub przelewem na konto Fundacji: 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001.