Wojna w Ukrainie boli. I boleć nas jeszcze będzie bardziej. Jeśli ktoś z nas spodziewał się, że to epizod, że wszystko minie w kilka chwil i szybko wrócimy do uroków belle cpoque, to się bardzo mylił. Świat taki, jakim go pamiętamy sprzed kilku lat, nigdy już nie wróci. Przerażająca WOJNA w bratnim naszym kraju pewnie kiedyś się skończy. Możliwe, że za kilka miesięcy (a może jednak lat) ludzie przestaną w końcu do siebie strzelać, skończą się bombardowania i pożary, ale wojna zostanie w ludzkich głowach i sercach, bo to co przeszli Ukraińcy i nadal przechodzą – to tylko oni mają tego świadomość. Żadne media tego, co jest prawdą, nie mówią. Nie tylko po obu stronach wschodniej granicy Ukrainy. I trzeba będzie pokoleń, by się pozbyć tego. Nasi rządzący pokazują, jak łatwo  obudzić tamte demony sprzed lat. Ale o tym pisać nie będę. Mamy ciągle przed oczami koszmar innej wojny. Wciąż nam trudno w to uwierzyć, ale dzieje się to przy naszych granicach (70 km od mojego domu). Giną ludzie, dokonuje się ciągłych mordów, gwałtów i zbrodni, które miały być domeną wyobraźni filmów sensacyjnych a nie realnym życiem. Rzeczywistość znów nas zaskoczyła, to wszystko dzieje się w realu. 

Czy Wy macie tego świadomość, bo ja ciągle się zastanawiam, czy po więzieniu będę mieć do czego wracać.

Jak to rozwiązać? Metod jest wiele, ale to nie do nas te pytanie. Musimy czekać na „chyba” lepsze czasy?

Jednak to, co najważniejsze i o co tu chcę apelować, to empatia i rozumna pomoc dla wszystkich potrzebujących. Nie oceniajmy tylko okazujmy serce – bo może my kiedyś też będziemy potrzebować pomocy. 

Eveline

---

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury –państwowego funduszu celowego.

---

---

Wesprzyj działania w więzieniach Fundacji Dom Kultury wpłacając 25 zł online: https://platnosci.ngo.pl/c/1991/ lub przelewem na konto Fundacji: 28 1600 1462 1821 2325 1000 0001.