RER – przygotowanie do życia na wolności

Projekt innowacyjny „RER – rozgwiazda edukacji i rozwoju” realizowany jest w ramach Projektu grantowego „TransferHUB generowanie, wsparcie grantowe i inkubacja innowacji społecznych. Przejście z systemu edukacji do aktywności zawodowej”

 

 

W Areszcie Śledczym Warszawa Grochów fundacja „Dom Kultury” realizuje program Rozgwiazda Edukacji i Rozwoju. Ma on na celu przygotowanie kobiet odbywających karę więzienia do życia na wolności. To opinie uczestniczek po jednych z pierwszych zajęć.

Zajęcia, na które uczęszczam są bardzo rozwojowe. Bardzo mi się podobały spotkania z terapeutką, podczas których zrzuciłam z siebie ciężar, który mi leżał na sercu i na duszy. Mam nadzieję, że dalsze zajęcia będą równie fajne i ciekawe. Myślę, że przydadzą nam się po opuszczeniu więzienia w zrozumieniu siebie i znalezieniu pracy. Już zaczęłam się bardziej otwierać na świat.

Mała

Zajęcia pomogły mi w odnalezieniu siebie. Umacnia się we mnie poczucie własnej wartości, wiara w moją siłę w pokonywaniu przeciwności.

Paulina

Nigdy nie miałam okazji skorzystać z takich zajęć. Poznałam wielu ciekawych ludzi, którzy nas otwierają i prowadzą ciekawe warsztaty. Dzięki nim poznałam lepiej siebie.

B.P.

 Bardzo spodobały mi się zajęcia projektu RER i oczywiście chciałabym coś osiągnąć po wyjściu na wolność.

Sylwia

Zajęcia konkretne, bez zbędnego patetyzmu. Ludzkie, dość proste w odbiorze. Dobry pomysł, znakomita forma, dużo intrygującej treści. Słuszne zamierzenie, skuteczna realizacja.

-aniucha

Warsztaty dają nam przede wszystkim nadzieję, że nie jesteśmy ludźmi, przed którymi nie ma już żadnych perspektyw. Panuje tu atmosfera bliskości no i chętnie bierzemy udział w zajęciach. Warsztaty z psycholożką pomogły nam na nowo spojrzeć na siebie same i na innych. Dla mnie był to gwiazdkowy prezent.

Ituś

Uczę się poznawania siebie i swoich problemów, a przede wszystkim radzenia sobie z nimi. Dla mnie istotny jest rozwój a tu mam możliwość, aby ktoś mnie pokierował. Od programu oczekuję tego, że po opuszczeniu zakładu znajdę pracę, w której się spełnię. W której będę mogła być sobą i która pomoże mi w powrocie do społeczeństwa. Bardzo wierzę w ten projekt.

Paulina

Uczestnictwo w tym projekcie sprawia, że odczuwam szansę na zmianę mojego życia. Są ludzie, którym nie są obojętne nasze problemy i którzy chcą pomóc i nauczyć nas jak z nimi sobie radzić, co można zmienić i w jaki sposób. Takiego wsparcia potrzebowałam.

Madzia

Projekt jest dla mnie na pewno nowym doświadczeniem życiowym, tym bardziej w takim miejscu. Spotykam tu ludzi, którzy widzę, że chcą mi pomóc, pokazać inne lepsze życie, pokierować moimi decyzjami, których nieraz w życiu mi zabrakło. Jestem zadowolona z rozmów, czuję się lepiej po zajęciach. Chciałabym nauczyć się jak radzić sobie po opuszczeniu tego miejsca z pracą, podejmowaniem decyzji i być bardziej asertywną.

Mamka

Zajęcia pozwalają mi na chwilę zapomnieć, w jakiej znajduję się rzeczywistości. Mam nadzieję, że wyniosę z nich jakiś głębszy pomysł na dobre życie. A przede wszystkim marze, żeby mieć siłę do realizacji planów, które mam w zanadrzu.

Janet

Projekt innowacyjny „RER – rozgwiazda edukacji i rozwoju” realizowany jest w ramach Projektu grantowego „TransferHUB generowanie, wsparcie grantowe i inkubacja innowacji społecznych. Przejście z systemu edukacji do aktywności zawodowej”

KULTURA NA ZAMKU – C.D.

2-DSC_1512

Miałam zamiar odpisać na ten temat konkretnie do jednej osoby, ale wydaje mi się, że mogę szerzej – a nawet nie tyle mogę, co powinnam. Różnie można oceniać to, co dzieje się w zakładach karnych pod kątem zajęć kulturalnych. Wg mnie – całe szczęście, że coś się w ogóle ruszyło i całe szczęście, że o tym się zaczęło mówić. Może to wszystko co robimy nie jest na solidnym poziomie artystycznym, ale dobrze, że znaleźli się tacy ludzie, którzy, po pierwsze – chcą nam pokazywać, czym się zajmują i po drugie – chcą przychodzić do skazańców i oddawać im swój czas. Kiedy ktoś patrzy na filmik, o którym mówi Blaupunkt, to może widzi przemówienia, pioseneczki i malowanie płotka, ale dla osób, które w tym uczestniczą i patrzą z perspektywy skazanej – to impreza na jakiej nie było cię od lat i nawet samo to czyni takie spotkanie wyjątkowym. Jeżeli chodzi o dostęp do różnego rodzaju zajęć, które organizuje dla nas „Dom Kultury”, to jest tego sporo – a że uczęszcza garstka dziewczyn, to już nieistotne. Nie jesteśmy wybrane przez wychowawcę, same bardzo dobrowolnie zgłosiłyśmy się do różnych projektów. Oddział, w którym jesteśmy liczy ponad setkę osób ( + / – ), w zależności od sezonu. 🙂 I w sumie zapisać się i uczęszczać może każda chętna. No i tu jest psikus – bo chętnych jest tyle, ile widać na załączonym obrazku ( = filmiku ). Nikt na siłę tu nikogo za kłaki nie zaciągnie. Jeżeli ktoś woli leżeć cały dzień na łóżku i gapić się w sufit lub obserwować współosadzone – to jej wybór. Ludzie albo są ciekawi nowych doświadczeń, albo nie. Zdarza się – i to niezbyt często niestety – że przyjdą raz lub dwa, aby uznać zajęcia za nieinteresujące i zrezygnować. Może gdyby udział miał wpływ na przepustki lub przedterminowe zwolnienie, to tłumy waliłyby drzwiami i oknami (wtedy to i pleksa nie byłaby pewnie przeszkodą :)). Osoby, które korzystają z zajęć – ta garstka – robią to dla siebie i w sumie to uważam, że im mniej czasem oznacza tym więcej. 🙂

MAŁGOSIA